De therapeut schrijft samen met het kind het verhaal van het trauma op de computer, met jongere kinderen worden tekeningen naast de tekst gebruikt.
Door de heftigheid van het trauma is de gebeurtenis vaak niet goed in het geheugen van het kind opgeslagen, waardoor het kind er nog last van heeft onder andere in de vorm van herbelevingen. Tijdens de tehrapie wordt het verhaal van de traumatische gebeurtenis in een veilige situatie, namelijk de therapie, weer “gereconstrueerd”, zodat het nu wel goed in het geheugen kan worden opgeslagen.
Door het meemaken van zo een heftige gebeurtenis kan een kind ook andere, vaak  negatieve gedachten krijgen over zichzelf, over andere mensen of de wereld. De therapeut gaat samen met het kind die gedachten onderzoeken, en verandert de gedachten op een meer functionele manier.  Samen met het kind wordt bekeken op welke manier hij tegen de traumatische ervaringen aan kan kijken, zodat het kind weer gevoel heeft  controle over zijn leven te krijgen.

Een ander belangrijk onderdeel is het laten lezen van het verhaal aan andere mensen die voor het kind belangrijk zijn . Door het positieve commentaar dat het kind krijgt van bijvoorbeeld zijn ouders, voelt hij zich extra gesteund en gehoord.

Vooraf gaand aan de schrijfherapie wordt altijd een intake gesprek met ouders en kind gevoerd. Ook tijdens de therapie blijven ouders betrokken, ofwel door bij de schrijftherapie aanwezig te zijn ofwel door middel van aparte oudergesprekken.

In de behandeling worden  cognitief gedragstherapeutische technieken gebruikt als exposure, cognitieve herstructurering, coping, en social sharing.
De bedoeling van de exposure is dat er gedetailleerd geschreven wordt over de feiten en de daarbij behorende gedachten en gevoelens. De therapeut helpt het kind zijn gevoelens en gedachten te verwoorden en deze opnieuw te koppelen aan de gebeurtenissen in het verhaal over de traumatische ervaringen.
Bij de cognitieve herstructurering wordt samen met het kind bekeken op welke manier hij tegen de traumatische ervaringen kan aankijken zodat hij het gevoel van controle over zijn leven terugkrijgt. De disfunctionele gedachten over zichzelf, anderen of de wereld worden veranderd in functionele gedachten. Vervolgens worden de copingmechanismen in het hier en nu en voor de toekomst beschreven.
Tijdens het schrijven geeft de therapeut ook psycho-educatie. Op die manier wordt het kind geholpen de traumatische ervaringen in een kader te plaatsen.
Een belangrijk onderdeel is de social sharing. Samen met het kind en de ouders wordt bepaald wie het verhaal mogen lezen. De feedback die het kind op zijn verhaal krijgt geeft het erkenning, steun en begrip voor de moeilijke tijd die hij heeft doorgemaakt.